Öll störf eru kvennastörf en skammist ykkar þið sem veljið þessi sígildu

Stundum þegar ég les að öll störf séu kvennastörf (og merkingin er að störf sem einu sinni voru talin karlastöf séu kvennastörf) og leiðin sé að brjóta upp kynbundið nám og starfsval, velti ég fyrir mér hvort ég sem hef valið mér hefðbundið kvennastarf eigi að skammast mín fyrir það val. Hvað skilaboð erum við að senda út til þeirra sem velja hefðbundin „kvennstörf“ og nám sem leitðir til slíkra starfa? Að þau séu minna virði alla vega ekki jafn fín og önnur störf? Ég man þegar ég fór á einhverja jafnréttisráðstefnu fyrir nokkrum árum þar sem fjallað var um leiðir til að fjölga stelpum í raunvísindum – fá „bestu námstúlkurnar“ þangað, leið mér illa, ég vil nefnilega fá þær í leikskólann, af því að ég trúi því statt og stöðugt að þar sé virkilega þröf fyrir hugsandi, vel menntað og vel gefið fólk (og vel gefið er hér skilgreint víðara en háar einkunnir á lokaprófum).